Bagi saya, kekayaan bukan sekadar apa yang kita pamerkan, tapi kekayaan juga ialah apa yang kita rasa dalam hati. Jangan sampai ‘dunia’ tu jadi bebanan kepada kita. Kalau pakai kereta mahal, tercalar sedikit sebanyak tak terasa apa-apa, itu maksudnya kita benar-benar mampu. Tapi kalau terpaksa bergolok gadai untuk pakai kereta besar, tercalar sikit pun dah hilang akal, lebih sayang kereta berbanding anak, maksudnya kereta tu bukan level kita lagi. Walaupun orang nampak kita kaya, tapi hakikatnya ia satu bebanan kepada kita.
Ukur Emosi Tentang Kemampuan
Contohnya lagi, pakai jam mahal-mahal, tetiba jam tu tertinggal masa ambil wudhuk dan bertahun-tahun kita masih ingat jam tu, itu satu bebanan. Pakai selipar mahal-mahal, lepas tu nak singgah solat di masjid pun takut selipar tu kena rembat, itu satu bebanan. Pakai handphone mahal-mahal, bila hilang dah tak mampu ganti baru, itu satu bebanan.
Tapi kalau kekayaan kita tu cukup untuk tanggung bebanan tu, setakat hilang jam mahal tu tak terasa apa, beli lah jam tu tak ada masalah. Pakai selipar mahal, singgah di masjid pun tak mengganggu khusyuk kita dalam solat, beli lah selipar tu. Beli handphone mahal, tetiba anak buat terjatuh tapi kita masih boleh cool, tak sampai marah anak macam sayang handphone lebih daripada anak, beli lah handphone tu. Maksudnya, apa yang kita pakai tu memang ‘ringan’ berbanding kewangan kita.
Orang Kaya Ahli Syurga
Bila saya cakap hidup bersederhana, bukan bermaksud suruh jadi miskin. Miskin dan zuhud jauh bezanya. Nabi s.a.w. tak pernah suruh kita jadi miskin. Bahkan dua daripada lima rukun Islam disyariatkan hanya untuk orang kaya i.e. zakat dan haji. Tambah lagi, ramai sahabat Nabi s.a.w adalah orang kaya-kaya, hingga dikatakan 9 daripada 10 sahabat yang dijamin masuk Syurga tu adalah orang kaya! Yang tak kaya cuma Saidina Ali jer. Yang lain tu, sudahlah kaya, ahli Syurga pulak tu!
Dalam hal ni, saya nak petik salah satu pesanan Asy-Syahid Hassan Al-Banna kepada ahli Ikhwanul Muslimin berkenaan dengan harta benda, iaitu katanya;
“Bukanlah zuhud itu meninggalkan dunia dikuasai orang kafir berseronok dengan kekayaan dunia, sedangkan orang Islam terhalang dari menguasainya… Malah hakikat zuhud ialah memiliki dunia sehingga sama sahaja di sisimu di antara EMAS dan TANAH. Hendaklah engkau menikmati kurniaan Allah dan memerangi orang-orang kafir”
Bahagia Hidup Bila Bersederhana
Zuhud tu maksudnya memiliki dunia (kekayaan) sampai sama sahaja bagi kita antara EMAS dan TANAH! Ia bukan soal material sahaja, tapi juga soal emosi tentang kekayaan.
Jadi nak bermewah boleh, tapi biarlah sesuai dengan emosi kita menanggungnya. Kalau tak mampu tanggung beban emosi tu, saya rasa kita lebih bahagia hidup bersederhana (walaupun kita mampu lebih lagi) supaya dunia tu tak sangat membebankan kita. Carilah dunia sebanyak mana pun tak apa, tapi perpada-padalah dalam menikmati dunia.
Wallahu a’lam
No comments:
Post a Comment